Gisteren kwam mijn lieve vriendin S. langs voor een bakkie. Ze heeft het zwaar op het moment en krijgt therapie. Hier heeft ze geleerd om "in het hier en nu" te zijn.
Aangezien ik ook heel wat afpieker is dit voor mij ook goede raad.
Maar hoe?
Ik probeer van "het nu" te genieten en "het nu" te beleven.
Door te genieten van wat goed gaat en te doen waar ik zin in heb te doen. En ook te accepteren als het nu ff niet gaat, of als ik er geen zin in heb. Al is dat accepteren niet zo makkelijk...
Maar ik ben tegelijkertijd ook zo bezig met "het toen" en "het later".
Nadenken over wat gaat komen. Voorbereiden, herinneringen maken. Voor mijn lief, voor mijn kids. Voor mezelf.
Zorgen dat " alles" klopt... en geregeld is wanneer ik er niet meer ben (onmogelijk....)
Gisteren werd ik op Facebook toegevoegd aan een groep van mijn middelbare school. Herinneringen overspoelen mijn gedachten.
Namen van toen.
Gebeurtenissen van toen.
Zes jaar heb ik op die school gezeten. Soms was het vreselijk op die school, maar meestal was het geweldig. Fijne tijd gehad daar.
Hierdoor dwalen mijn gedachten af naar mijn jeugd, mijn vriendinnetjes. Ons thuis. Onze hond. Spelen. Avonturen. Vriendjes. Uitgaan. Memory lane!
Dat "in het hier en nu zijn" is ingewikkelder dan ik dacht!
Mijn hersens worden moe van van "het hier en nu en toen en later".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten