Mijn verhaal begint op 28 september als ik voor de uitslag van een rugfoto naar de huisarts ga. Op de foto is op wervel L4 een schaduw te zien. Dit zou een uitzaaiing kunnen zijn...
Al snel kan ik naar het UMCG.
Ik plaats in deze 1e berichten de updates tot nu toe:
Na mijn 1e borstkanker diagnose in 2009, dacht ik na 5 jaar hormoontherapie "klaar" te zijn. Helaas pindakaas...
Ik had al een poos last van mijn rug, laag, zeurend. Dat heeft iedereen wel eens denk je dan. Toch?
Na een aantal weken toch maar eens naar de huisarts die het in 1e instantie afdeed met overbelasting. Weer een aantal weken gingen voorbij en de rugpijn bleef doorzeuren.
Toen we terugkwamen van vakantie weer teruggegaan naar de huisarts die een rontgenfoto bestelde. Na 2 dagen had ik de uitslag: Een ingezakte wervel, en het kon niet worden uitgesloten dat dit door een uitzaaiing kwam. *BAM*
Na een PET/CT scan in het UMCG kregen we te horen dat er 9 plekken te zien waren: ruggewervel L4, ribben, top van de schedel, lympheklier achter borstbeen, bekkenbot en mijn bovenbeen.
Na een biopsie uit mijn bekkenbot bleek dat de uitzaaiingen hormoongevoelig zijn! YES! Waar een mens al niet blij mee kan zijn...
Ik ga beginnen met Aromasin (exemestaan), CalciChewD3 en een botversterkend infuus elke 12 weken (zometa).
Afgelopen dinsdag ben ik aan de ruggewervel geopereerd, ze hebben L4 gestabiliseerd door L3 en L5 met elkaar te verbinden met schroefjes en stangetjes.
De operatie is me vies tegengevallen... veel pijn na die tijd (slik me een ongeluk aan pijnstillers). Maar het zal ongetwijfeld beter worden met de tijd.
Als het goed is krijg ik op de geopereerde plek ook nog bestralingen, maar dan moet de wond eerst helemaal geheeld zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten