In januari ben ik heel voorzichtig gaan minderen met de Oxycodon. Ik had langwerkend (2 x 40mg op de hoogste dosering) en kortwerkend (zonodig 6 x 20mg op de de hoogste dosering) als "escape" en daarnaast 4 x 1000mg paracetamol.
Ik voelde me er niet echt mens bij; moe, lamlendig, last van obstipatie, slapeloosheid. Kortom: waardeloos! Het helpt wel goed tegen de pijn. De operatie aan mijn rug is ondertussen meer dan 3 maanden geleden, het zou toch nu wel eens wat minder pijnlijk zijn denk je dan.
Maar als je tot je oogleden vol zit met dat spul heb je geen idee meer of je meer of minder pijn hebt.
Ik merkte dat ik de "escape" pillen makkelijk kon laten staan, en minderde met de langwerkende.
Ik heb het heel langzaam gedaan en 5 februari was ik van de Oxycodon af!
Ik heb wel wat afkickverschijnselen gehad: niezen (raar!), diarree en huilbuien.
Nu weer een aantal dagen later zijn die verschijnselen zo goed als weg. Ok, ok, ik jank nog wel veel, maar dat is ook niet verwonderlijk vind ik. Het is ook allemaal niet niks...
Ik merk dat ik weer kan slapen, op een normale tijd inslapen, maar 2 keer wakker worden en dan doorslapen tot 7 uur! Wat een opluchting!
Nachten heb ik opgezeten, ogen wagenwijd open, klaarwakker. Om dan om 5 uur 's ochtends in slaap te vallen tot 11 uur. Weg slaapritme... Maar heel voorzichtig geloof ik dat het ritme weer terug is!
Ook merk ik dat mijn wissellende stemmingen anders worden. Mijn depri-buien lijken wat korter, ik heb wel zin om wat te ondernemen. Positief!
De Oxycodon blijft voorlopig in de kast!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten